Badanie wody ze studni - koszty, normy, analiza

Jeżeli korzystasz z własnej studni, badanie wody to nie luksus, ale konieczność. Dzięki profesjonalnej analizie dowiesz się, czy woda jest bezpieczna do picia, mycia i gotowania oraz jakie parametry wymagają późniejszego uzdatniania. W tym artykule wyjaśniamy, jak wygląda badanie wody ze studni, ile orientacyjnie kosztuje, jakie parametry są sprawdzane i jak interpretować wyniki zgodnie z obowiązującymi normami.

Spis treści

• Dlaczego badanie wody ze studni jest tak ważne
• Jakie parametry obejmuje analiza wody
• Normy jakości wody – dopuszczalne wartości wybranych parametrów
• Gdzie zbadać wodę ze studni i z kranu
• Ile kosztuje badanie wody – sanepid, laboratoria, testy domowe
• Jak zbadać wodę ze studni krok po kroku
• Co zrobić po otrzymaniu wyników analizy wody
• Podsumowanie – kiedy badanie wody się opłaca

Z tego artykułu dowiesz się:

• Po co badać wodę ze studni: jakie ryzyka wiążą się z jej piciem bez analizy i jak często badania warto powtarzać.
• Jakie parametry sprawdza analiza wody: które wskaźniki fizykochemiczne i mikrobiologiczne są najważniejsze w praktyce.
• Jakie są normy jakości wody: jakie dopuszczalne wartości obowiązują m.in. dla azotanów, żelaza, manganu, mętności i bakterii.
• Ile kosztuje badanie wody: jakie są orientacyjne ceny w sanepidzie, laboratoriach prywatnych i przy domowych testach.
• Co zrobić po otrzymaniu wyników: kiedy wystarczy prosty filtr, a kiedy potrzebna jest pełna stacja uzdatniania wody.

Dlaczego badanie wody ze studni jest tak ważne

Woda ze studni wygląda często klarownie i smakuje dobrze, ale to nie oznacza, że jest bezpieczna. Zanieczyszczenia chemiczne i bakterie są niewidoczne gołym okiem, a ich obecność może wynikać z nawożenia pól, nieszczelnych szamb, działalności przemysłowej czy naturalnego składu gruntu. Badanie wody ze studni pozwala sprawdzić, czy woda spełnia wymagania dla wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi określone w przepisach.

Analiza wody jest szczególnie ważna, gdy w domu mieszkają dzieci, kobiety w ciąży, osoby starsze lub z obniżoną odpornością. To także kluczowy krok przed doborem stacji uzdatniania – bez aktualnego wyniku łatwo przepłacić za zbyt rozbudowane urządzenie albo kupić rozwiązanie, które nie rozwiąże realnego problemu. W praktyce serwisowej najczęściej widzimy, że dopiero wynik badań porządkuje temat i pokazuje, czy głównym kłopotem są bakterie, nadmiar żelaza i manganu, zbyt wysokie azotany czy po prostu twarda woda.

Kluczowa myśl: badania wody ze studni to podstawa bezpiecznego użytkowania własnego ujęcia i punkt wyjścia do prawidłowego doboru filtrów oraz stacji uzdatniania.

Jakie parametry obejmuje analiza wody

Profesjonalne badania wody obejmują zwykle kilkanaście do kilkudziesięciu parametrów. W praktyce można je podzielić na trzy główne grupy: fizykochemiczne, mikrobiologiczne oraz parametry dodatkowe. Dzięki temu analiza wody nie tylko mówi, czy woda jest bezpieczna, ale też podpowiada, jaki typ uzdatniania będzie potrzebny.

Parametry fizykochemiczne

• pH (odczyn wody) – pokazuje, czy woda jest kwaśna, obojętna czy zasadowa; wpływa na smak, agresywność korozyjną wobec instalacji i działanie filtrów.
• Przewodność elektryczna – ogólny wskaźnik ilości rozpuszczonych soli mineralnych; wysokie wartości sugerują większe zasolenie i potencjalne problemy z kamieniem lub korozją.
• Twardość ogólna – informuje o zawartości wapnia i magnezu; decyduje o powstawaniu kamienia kotłowego i zużyciu detergentów, a badanie twardości wody często wykonuje się nawet przy wodzie wodociągowej.
• Barwa – określa, czy woda ma zabarwienie (np. żółtawe, brunatne); zmiany barwy wynikają najczęściej z obecności żelaza, manganu lub związków organicznych.
• Mętność – opisuje przejrzystość wody; podwyższona mętność świadczy o zawiesinach, cząstkach mineralnych lub organicznych i często towarzyszy problemom z jakością mikrobiologiczną.
• Zapach i smak – woda powinna być akceptowalna organoleptycznie; nieprzyjemny zapach może świadczyć m.in. o obecności siarkowodoru, chloru, związków organicznych lub problemach mikrobiologicznych.
• Jon amonowy (amoniak) – jego obecność może świadczyć o zanieczyszczeniu ściekami, rozkładzie materii organicznej lub niedoskonałej dezynfekcji; ważny wskaźnik przy studniach w pobliżu szamb.
• Azotany (NO3-) – typowy skutek nawożenia pól i nieszczelnych zbiorników na ścieki; przy wysokich stężeniach mogą być niebezpieczne szczególnie dla niemowląt i małych dzieci.
• Azotyny (NO2-) – forma azotu świadcząca często o świeżym zanieczyszczeniu; nawet mniejsze stężenia są bardziej niepożądane niż w przypadku azotanów.
• Żelazo – odpowiada za brunatne zacieki, metaliczny posmak, osady w instalacji i urządzeniach; częsty problem w wodach podziemnych.
• Mangan – przy wysokich stężeniach powoduje czarne lub szare osady, przyciemnia pranie, zostawia plamy na sanitariatach.
• Chlorki – ich podwyższona zawartość może wpływać na słony posmak wody i przyspieszać korozję instalacji.
• Siarczany – wysokie stężenia mogą powodować dolegliwości żołądkowo-jelitowe u osób wrażliwych oraz przyspieszać korozję instalacji.
• Ogólny węgiel organiczny (TOC) – informuje o łącznej ilości substancji organicznych; istotny m.in. przy doborze filtrów z węglem aktywnym.

Parametry mikrobiologiczne

• Escherichia coli (E. coli) – podstawowy wskaźnik zanieczyszczenia kałowego; obecność w wodzie przeznaczonej do spożycia oznacza jej niezdatność do picia.
• Bakterie grupy coli – szersza grupa bakterii jelitowych; ich stwierdzenie wymaga dalszej diagnostyki, a w wodzie pitnej nie powinny występować.
• Enterokoki kałowe – dodatkowy, wrażliwy wskaźnik świeżego zanieczyszczenia fekalnego.
• Clostridium perfringens (łącznie ze sporami) – szczególnie istotne przy wodach powierzchniowych i mieszanych; odporne przetrwalniki wskazują na możliwość obecności innych patogenów.
• Ogólna liczba mikroorganizmów w 22°C – informuje o ogólnej „czystości biologicznej” wody; istotne są nagłe odchylenia i „nieprawidłowe zmiany”, a nie pojedyncza wartość.

Parametry dodatkowe i specjalne

• Metale śladowe – m.in. arsen, ołów, nikiel, chrom, kadm, miedź; przy studniach w pobliżu dawnych składowisk, zakładów przemysłowych lub starych instalacji z rur stalowych czy miedzianych.
• Fluorki – podwyższone stężenia mogą występować lokalnie; istotne przy długotrwałym spożyciu.
• Pestycydy – ważne w rejonach intensywnego rolnictwa; badania obejmują zwykle grupy najczęściej stosowanych substancji.
• Uboczne produkty dezynfekcji – np. trihalometany, bromiany, chlorany; istotne zwykle w wodzie wodociągowej po intensywnej dezynfekcji studni.

Nie każde badanie wody obejmuje pełny zestaw powyższych parametrów – standardowe badania wody ze studni koncentrują się zwykle na najważniejszych wskaźnikach fizykochemicznych i mikrobiologicznych, które decydują o przydatności wody do spożycia i doborze filtrów.

Kluczowa myśl: dobra analiza wody nie polega na zbadaniu „wszystkiego”, ale na mądrym doborze parametrów, które realnie wpływają na bezpieczeństwo i późniejszy dobór uzdatniania.

Normy jakości wody – dopuszczalne wartości wybranych parametrów

W Polsce wymagania dotyczące wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi określa rozporządzenie Ministra Zdrowia. W tabelach rozporządzenia znajdziesz dopuszczalne wartości m.in. dla azotanów, azotynów, jonu amonowego, żelaza, manganu, mętności czy parametrów mikrobiologicznych. Poniżej zebraliśmy najważniejsze wartości dla parametrów, które najczęściej pojawiają się w wynikach badań wody ze studni:

• pH – dopuszczalny zakres: 6,5–9,5.
• Mętność – powinna być akceptowalna i bez nieprawidłowych zmian; zaleca się, aby po uzdatnieniu nie przekraczała około 1,0 NTU.
• Barwa – akceptowalna i bez nieprawidłowych zmian; orientacyjnie nie więcej niż około 15 mg Pt/l.
• Przewodność elektryczna – maksymalnie 2500 µS/cm w 25°C.
• Twardość wody (przeliczona na CaCO₃) – pożądany zakres 60–500 mg/l (wartość zalecana, a nie bezwzględny limit).
• Jon amonowy – maksymalnie 0,50 mg/l.
• Azotany (NO₃⁻) – maksymalnie 50 mg/l.
• Azotyny (NO₂⁻) – maksymalnie 0,50 mg/l, przy czym obowiązuje warunek łączny: stężenie azotanów/50 + azotynów/3 ≤ 1 (w mg/l). W wodzie już uzdatnionej wprowadzanej do sieci stężenie azotynów nie powinno przekraczać 0,10 mg/l.
• Żelazo – maksymalnie 200 µg/l (0,20 mg/l).
• Mangan – maksymalnie 50 µg/l (0,05 mg/l).
• Chlorki – maksymalnie 250 mg/l.
• Siarczany – maksymalnie 250 mg/l.
• Fluorki – maksymalnie 1,5 mg/l.
• Escherichia coli – 0 jtk/100 ml (brak w 100 ml wody).
• Bakterie grupy coli – 0 jtk/100 ml.
• Enterokoki kałowe – 0 jtk/100 ml.
• Clostridium perfringens (łącznie ze sporami) – 0 jtk/100 ml (dla wybranych typów ujęć).
• Ogólna liczba mikroorganizmów w 22°C – powinna być „bez nieprawidłowych zmian”; często przyjmuje się orientacyjnie, że w wodzie wprowadzanej do sieci nie powinna przekraczać 100 jtk/ml, a w kranie u konsumenta 200 jtk/ml.

Pamiętaj, że normy odnoszą się do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dla prywatnych studni te same wartości stosuje się jako punkt odniesienia – nawet jeśli formalnie woda nie jest wprowadzana do sieci wodociągowej, ryzyko zdrowotne przy przekroczeniach pozostaje takie samo.

Kluczowa myśl: interpretując wyniki, patrz nie tylko na to, czy parametr jest „w normie”, ale też jak blisko górnej granicy się znajduje i czy nie sumuje się z innymi czynnikami ryzyka (np. wysokie azotany + podwyższone azotyny).

Gdzie zbadać wodę ze studni i z kranu

Kiedy pojawia się pytanie, gdzie zbadać wodę ze studni, do wyboru są zwykle trzy ścieżki: lokalny sanepid, prywatne laboratoria akredytowane oraz firmy specjalizujące się w badaniach wody i doborze urządzeń. W każdym wypadku kluczowe jest, aby analiza wody była wykonana zgodnie z normami i obejmowała zakres parametrów odpowiedni do przeznaczenia wody.

Sanepid (państwowa stacja sanitarno-epidemiologiczna) – klasyczne rozwiązanie, szczególnie gdy potrzebujesz badania wody do odbioru budynku, żłobka, pensjonatu czy zakładu żywienia zbiorowego. Badanie wody przez sanepid obejmuje parametry określone w rozporządzeniu i kończy się oficjalną oceną jakości wody.

Darmowe badania wody w sanepidzie są możliwe głównie wtedy, gdy inspekcja sanitarna podejrzewa zagrożenie zdrowia publicznego (np. po awarii sieci, skażeniu lub zalaniu studni). Określenie „bezpłatne badanie wody w sanepidzie” dotyczy właśnie takich wyjątkowych sytuacji, nie standardowego zlecenia przez właściciela studni.

Prywatne laboratoria akredytowane – oferują pakiety badań fizykochemicznych i mikrobiologicznych, często opisane jako badania wody ze studni, monitoring kontrolny czy badanie wody zgodne z parametrami grupy A. Tego typu analizy są akceptowane przy doborze stacji uzdatniania wody i cenowo zwykle nie odbiegają znacząco od badań w sanepidzie.

Firmy specjalizujące się w filtracji wody – część sklepów i firm instalacyjnych współpracuje z akredytowanymi laboratoriami i sprzedaje gotowe pakiety badań wody ze studni (z poborem próbki przez próbkobiorcę lub samodzielnym poborem). Plusem jest to, że razem z wynikami otrzymujesz propozycję konkretnych rozwiązań: dobraną stację uzdatniania, zmiękczacz czy filtr kuchenny.

Dla wody z wodociągu pełne badania wody zwykle nie są konieczne, ponieważ regularną kontrolę prowadzi przedsiębiorstwo wodociągowe. W praktyce właściciele mieszkań częściej decydują się na prosty test wody lub badanie twardości wody, aby ocenić, czy warto zainstalować zmiękczacz lub filtr kuchenny.

Kluczowa myśl: w przypadku własnej studni kluczowe jest, aby badanie wody ze studni było wykonane w akredytowanym laboratorium – niezależnie od tego, czy zlecasz je w sanepidzie, czy przez firmę prywatną.

Ile kosztuje badanie wody – sanepid, laboratoria, testy domowe

Krótka odpowiedź: koszt badania wody zależy od zakresu parametrów i miejsca wykonania analizy. Podstawowe pakiety fizykochemiczne i mikrobiologiczne dla wody ze studni kosztują najczęściej kilkaset złotych, pełne badanie wody ze studni głębinowej (fizykochemia + mikrobiologia) to zwykle wydatek rzędu 350–600 zł, a domowe testy paskowe lub kropelkowe to kilkadziesiąt–kilkaset złotych, ale mają ograniczoną dokładność.

Badanie wody w sanepidzie
W sanepidzie cena badania wody zależy od zakresu zleconych parametrów i lokalnego cennika. Przykładowo:

• pakiet fizykochemiczny (pH, przewodność, mętność, twardość, jon amonowy, azotany, żelazo, mangan, barwa, zapach) to najczęściej ok. 350–500 zł brutto,
• pełne badanie wody ze studni (fizykochemia + mikrobiologia) bywa wyceniane na ok. 400–550 zł brutto,
• do tego dochodzi koszt poboru próbki (zwykle ok. 100–150 zł) oraz ewentualna opłata za wydanie oceny jakości wody.

Dla osób szukających odpowiedzi na pytanie ile kosztuje badanie wody w sanepidzie, najbezpieczniej jest sprawdzić aktualny cennik na stronie lokalnej stacji sanitarno-epidemiologicznej – różnice między regionami są zauważalne.

Prywatne laboratoria i firmy badawcze
W akredytowanych laboratoriach komercyjnych typowe pakiety badanie wody ze studni głębinowej (fizykochemia + mikrobiologia) kosztują zwykle ok. 450–550 zł brutto, w zależności od liczby parametrów. Monitoring kontrolny (rozszerzone badania wody ze studni) to najczęściej koszt około 499 zł brutto. Badania wody zgodnie z parametrami grupy A (podstawowe parametry rozporządzenia) oscylują w podobnych widełkach.

Badanie wody ze studni głębinowej – ile to realnie kosztuje?
Z punktu widzenia właściciela studni koszty wyglądają więc następująco:

• badanie wody ze studni głębinowej – pełny pakiet fizykochemia + mikrobiologia: ok. 350–600 zł (sanepid lub laboratorium prywatne),
• badania wody ze studni tylko mikrobiologiczne: zwykle 100–250 zł (zależnie od liczby badanych wskaźników),
• ile kosztuje badanie wody z kranu – w praktyce podobnie jak w przypadku studni, ale często ogranicza się zakres do wybranych parametrów (np. żelazo, mangan, twardość, bakterie).

Test wody i zestaw do badania wody pitnej
Domowy test wody, czyli paskowe lub kropelkowe zestawy do badania wody pitnej, są przydatne jako wstępny screening, ale nie zastąpią analizy laboratoryjnej. Najczęściej służą do orientacyjnego sprawdzenia twardości, azotanów lub żelaza. Większość laboratoriów wysyła klientowi zestaw do badania wody pitnej – butelki, instrukcję i formularz zlecenia – a próbki pobiera się samodzielnie według ich wytycznych.

Kluczowa myśl: badanie wody ze studni to jednorazowy koszt rzędu kilkuset złotych, ale pozwala dobrać filtrację precyzyjnie – dzięki temu unikniesz zarówno przepłacania, jak i zbyt słabego systemu uzdatniania.

Jak zbadać wodę ze studni krok po kroku

Jeśli zastanawiasz się, jak zbadać wodę ze studni w praktyce, warto trzymać się kilku prostych kroków. Dzięki temu wyniki będą wiarygodne, a analiza wody rzeczywiście odzwierciedli jakość tej wody, którą pijesz na co dzień.

• Krok 1 – wybierz miejsce badania wody
  Decydujesz, czy zlecasz badanie wody sanepidowi, prywatnemu laboratorium, czy firmie pośredniczącej. Wybierz zakres, który obejmuje zarówno fizykochemiczne badanie wody ze studni, jak i podstawowe wskaźniki mikrobiologiczne.
• Krok 2 – zamów pakiet badań i odbierz butelki
  Laboratorium dostarczy Ci zestaw do badania wody pitnej (butelki, formularze i instrukcję) lub przyjedzie próbkobiorca. Zwróć uwagę na termin ważności pobranych próbek – próbka mikrobiologiczna musi trafić do laboratorium w krótkim czasie, zwykle do 24 godzin.
• Krok 3 – odpowiednio pobierz próbki
  Napełnij butelki dokładnie według instrukcji. Najczęściej wymaga się m.in. odkażenia wylotu kranu (np. płomieniem lub środkiem dezynfekującym), spuszczenia wody przez kilka minut i nie dotykania wnętrza korka ani szyjki butelki.
• Krok 4 – dostarcz próbki do laboratorium
  Próbki przechowuj w chłodzie i dostarcz możliwie jak najszybciej. Wraz z próbkami przekazujesz wypełniony formularz zlecenia i informację, czy woda pochodzi ze studni kopanej, głębinowej czy z wodociągu.
• Krok 5 – odbierz wyniki i interpretację
  Wyniki badania wody otrzymasz zwykle w formie tabeli z wartościami zmierzonymi i dopuszczalnymi. Czasem laboratorium dodaje krótką interpretację. Jeżeli cokolwiek budzi wątpliwości, warto skonsultować wyniki z doświadczonym doradcą od uzdatniania wody.

Badania wody ze studni dobrze jest powtarzać co 1–2 lata, a dodatkowo po każdej większej zmianie w otoczeniu (np. budowa sąsiedniego szamba, intensywne zalanie terenu, zmiana zapachu lub barwy wody).

Kluczowa myśl: sama analiza wody to dopiero pierwszy krok – równie ważne jest, aby wyniki ktoś przełożył na konkretne decyzje: czy i jaką stację uzdatniania wybrać.

Co zrobić po otrzymaniu wyników analizy wody

Gdy masz już w ręku wyniki badania wody ze studni, kluczowe jest spokojne przeanalizowanie, które parametry przekraczają normy, a które są blisko dopuszczalnych wartości. W praktyce najczęstsze problemy to: podwyższone żelazo i mangan, wysoka twardość, przekroczone azotany lub azotyny oraz obecność bakterii z grupy coli.

• Przekroczone żelazo i mangan – zwykle wymaga to zastosowania stacji odmanganiająco-odżelaziającej, często z napowietrzaniem i odpowiednim złożem filtracyjnym.
• Bardzo twarda woda – w takim przypadku stosuje się zmiękczacz wody oparty na żywicy jonowymiennej; badanie twardości wody podpowie, jak duże i jak wydajne urządzenie będzie potrzebne.
• Przekroczenia azotanów lub azotynów – wskazują na konieczność zastosowania specjalistycznych złoży usuwających związki azotowe, odwróconej osmozy lub innych technologii, a w skrajnych sytuacjach także na potrzebę poprawy ochrony samej studni (uszczelnienie, zmiana gospodarki ściekowej).
• Problemy mikrobiologiczne – obecność E. coli i enterokoków wymaga zdecydowanych działań: dezynfekcji wody (np. chlor, nadmanganian, promieniowanie UV), czasem czasowego nieużywania wody do picia oraz weryfikacji stanu studni i jej zabezpieczenia przed napływem zanieczyszczeń.
• Przekroczone chlorki, siarczany, wysokie zasolenie – tu często potrzebne są technologie membranowe (np. odwrócona osmoza na cały dom) lub rozwiązania indywidualne dobrane przez specjalistę.

Na podstawie wyników analizy możemy dobrać stację uzdatniania wody dopasowaną do Twojej studni – od prostych zmiękczaczy po rozbudowane systemy usuwające żelazo, mangan, związki azotowe i bakterie. Jeśli szukasz gotowych rozwiązań, sprawdź ofertę w sklepie mojawoda.com lub skontaktuj się z nami w celu indywidualnej konsultacji.

Wyślij zapytanie

Pamiętaj, że każdy przypadek jest inny – dwie studnie oddalone o kilkadziesiąt metrów mogą mieć zupełnie różny skład wody. Dlatego najlepszą praktyką jest przesłanie wyników badań do naszego specjalisty od uzdatniania, który na ich podstawie zaproponuje konkretny zestaw urządzeń, a nie „uniwersalny filtr do wszystkiego”.

Kluczowa myśl: analiza wody to narzędzie diagnostyczne – dopiero zestawienie wyników z doświadczeniem praktycznym pozwala dobrać skuteczne, a jednocześnie opłacalne rozwiązanie filtracyjne.

Podsumowanie – kiedy badanie wody się opłaca

Badanie wody ze studni to wydatek jednorazowy, ale korzyści są wielopoziomowe: bezpieczeństwo zdrowia, mniejsze ryzyko korozji i awarii instalacji, świadomy dobór filtrów oraz brak frustracji związanej z nieskutecznymi „uniwersalnymi” rozwiązaniami. W przypadku wody wodociągowej najczęściej wystarczy proste badanie twardości wody lub test wody w domu, ale przy własnym ujęciu pełna analiza wody jest absolutną podstawą.

Jeżeli korzystasz ze studni kopanej lub głębinowej, masz w domu małe dzieci, zauważasz zmianę barwy, zapachu lub smaku wody – nie warto odkładać badania na później. Wynik analizy to konkretne liczby, które można porównać z normami i na tej podstawie dobrać stację uzdatniania. A jeśli potrzebujesz pomocy w interpretacji wyników, zawsze możesz przesłać je do nas – na co dzień dobieramy urządzenia dla wód z bardzo różnymi przekroczeniami.

Kluczowa myśl: realny koszt badania wody jest niewielki w porównaniu z kosztami leczenia skutków zanieczyszczonej wody, wymiany instalacji czy zakupu przypadkowych filtrów, które nie rozwiązują właściwego problemu.

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Jak często wykonywać badanie wody ze studni?

Dla studni używanej jako główne źródło wody do picia zaleca się badania wody co 1–2 lata, a dodatkowo po każdej większej zmianie w otoczeniu studni (nowe szambo, zalanie terenu, wyraźna zmiana smaku, zapachu lub barwy). Przy stwierdzonych wcześniej przekroczeniach warto kontrolować wodę nawet częściej, aby ocenić skuteczność uzdatniania.

Czy badanie wody sanepid jest obowiązkowe?

Badanie wody sanepid jest wymagane m.in. przy odbiorze budynku zasilanego z własnej studni, w obiektach użyteczności publicznej, zakładach żywienia zbiorowego czy pensjonatach. Dla prywatnego domu jednorodzinnego formalny obowiązek może być mniej restrykcyjny, ale z punktu widzenia zdrowia nie warto z niego rezygnować.

Czy badanie wody w sanepidzie może być bezpłatne?

Bezpłatne badanie wody w sanepidzie jest możliwe głównie wtedy, gdy stacja sanitarno-epidemiologiczna sama zleca badania z powodu podejrzenia zagrożenia zdrowia publicznego, np. po awarii sieci czy zgłoszonych zatruciach. Standardowe badanie zlecone przez właściciela studni jest odpłatne.

Ile kosztuje badanie wody ze studni głębinowej?

Pełne badanie wody ze studni głębinowej, obejmujące fizykochemię i mikrobiologię, kosztuje zazwyczaj około 350–600 zł, w zależności od laboratorium i liczby badanych parametrów. Do tego może dojść opłata za pobór próbki przez próbkobiorcę oraz ewentualną interpretację wyników.

Czy trzeba badać wodę z wodociągu?

Woda z wodociągu jest regularnie badana przez przedsiębiorstwo wodociągowe, więc osobne badanie wody z kranu zwykle nie jest konieczne. W praktyce właściciele mieszkań częściej decydują się na badanie twardości wody lub prosty test jakości, aby ocenić sens montażu zmiękczacza czy filtra kuchennego.

Jakie parametry są najważniejsze przy badaniu wody ze studni?

Absolutnym minimum są parametry mikrobiologiczne (E. coli, bakterie grupy coli, enterokoki) oraz podstawowe wskaźniki fizykochemiczne: mętność, barwa, zapach, pH, jon amonowy, azotany, żelazo, mangan, przewodność i twardość ogólna. To właśnie one najczęściej decydują o przydatności wody do spożycia i kierunku dalszego uzdatniania.

Czy domowy test wody zastąpi analizę laboratoryjną?

Nie. Domowy test wody (paskowy lub kropelkowy) może być przydatny jako wstępna orientacja, ale nie daje precyzji ani wiarygodności analizy laboratoryjnej. Nie jest też uznawany przy odbiorze budynku, w sanepidzie czy przy doborze certyfikowanych stacji uzdatniania wody.

Co zrobić, jeśli wyniki badań wody pokazują przekroczenia norm?

Przede wszystkim zachowaj spokój i nie rezygnuj z wody ze studni bez konsultacji. Przekroczenia żelaza, manganu czy twardości można zwykle skutecznie usunąć stacjami uzdatniania wody. W przypadku poważnych przekroczeń azotanów, azotynów czy bakterii konieczne jest jednak połączenie uzdatniania z poprawą zabezpieczenia studni oraz czasowym ograniczeniem użycia wody do picia i gotowania.

Czy po montażu stacji uzdatniania trzeba ponownie badać wodę?

Tak. Po uruchomieniu stacji uzdatniania dobrze jest powtórzyć badanie wody, aby sprawdzić skuteczność filtracji i potwierdzić, że wszystkie kluczowe parametry mieszczą się w normach. Później badania kontrolne można wykonywać co 1–2 lata, a dodatkowo po większych zmianach w instalacji lub otoczeniu studni.